За хө. Ер нь бол ийм гарчиг бичсэн юм чинь ээмээр сүртэй тоо баримт, онол бичих ёстой юм байгаан уул нь. Гэхдээ би хамгийн энгийн байдлаар тайлбарлая аа. Үндсэндээ бол мааш энгийн. "Ширээний теннис" гээд л хэлэхээр хүн бүрт ширээ, бөмбөг цохиур санаанд орж байгаа. Яг л тэр чинь юм шүү дээ.
Цэнхэр эсвэл ногоон өнгөтэй ширээний 2 талд эрэгтэй эсвэл эмэгтэй 2 эсвэл 4 хүн зогсоод улаан эсвэл хар резин бүхий Ази эсвэл Европ барилтын модон цохиур барьж шар эсвэл цагаан өнгийн бөмбөгөөр харилцан тоглохыг хэлээд байгаа юм.
Хэрхэн тоглох вэ гэдэг маш энгийн. ширээн дээр хязгаар тогтоосон торноос наана буюу өөрийн хэсэг талбай дээр унасан бөмбөгийг алдалгүй авч буцааж эсрэг тоглогчын талбайд унагана тэгээд л боллоо. Ердөө л ганц ч бөмбөгийг алдалгүй авч чадвал та Олимпын аварга. Учир нь олимпын аврагууд ч гэсэн алддаг юм.
Гэвч энэ нь тийм хялбархан зүйл биш, мэдээж хэн ч гэсэн алдахгүйн тулд өөрийн бүх чадвараа ашиглаж бөмбөгийг хүчтэй, сул, эргүүлэгтэй, цохилттой, янз бүрийн байдлаар өгч хожихын тулд ямар арга мэх, заль, уран чадвар гаргах вэ гэдэгт энэ спортын утга учир оршиж байгаа юм. Энэ спортын талаар мэдлэггүй хүн хөндлөнгөөс хараад зүгээр л харилцаж байна, тун амархан гэж боддог тохиолдол байдаг ч тоглогчдын хувьд болон мэдлэгтэй нэгний хувьд тухайн тоглолт маш сонирхолтой байдлаар өөр өөр хувилбартайгаар өрсөлдөөнтэйгээр өрнөж байдаг.
Бас энэ агуу спортыг миний хувьд сайн тоглодог, эзэмшисэн хүн байхаас бүрэн сурчихсан хүн гэж байдаггүй гэж боддог. Учир нь агуу том тамирчид ч гэсэн суралцсаар л байдаг, бүх насаараа л суралцаад барахгүй дэгээ.
Иймээс үнэхээр л сэтгэл зүрхээ зориулж, чадварлаг тоглож сурахыг хүсч буй хүмүүст зөвлөхөд ойр ойрхон тогтмол тоглох, хичээллэх тусам шинэ техник арга барил сурч, чадвараа нэмэгдүүлж харин тоглохгүй завсарлах тусамд сурсан мэдсэнээ үгүй хийж, төсөөрч, хөндийрч байдаг хүч хөдөлмөр, зүрх сэтгэл, хичээл зүтгэл шаардсан үнэхээр АГУУ, бас ГАЙХАМШИГТАЙ спорт юм шүү.
Гоё хэлж байгаан шүү энэ залуу :)
ReplyDelete